حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

اگر چهل مرد برای امیر المومنین علیه السلام پیدا می‌شد، ایشان بر ضد ابو بکر جهاد می‌کردند!!!

قال: فانتهوا بعلي عليه السلام إلى أبي بكر وهو يقول: أما والله لو وقع سيفي في يدي لعلمتم أنكم لن تصلوا إلى هذا أبدا. أما والله ما ألوم نفسي في جهادكم، ولو كنت استمكنت من الأربعين رجلا لفرقت جماعتكم، ولكن لعن الله أقواما بايعوني ثم خذلوني.

سلیم بن قیس هلالی رضوان الله علیه گوید: سلمان رضوان الله علیه گفت: وقتی که علی علیه السلام را به سوی ابو بکر می‌کشیدند آن حضرت چنین می‌فرمود: به خدا سوگند اگر شمشیرم در دستم قرار می‌گرفت می‌فهمیدید که هرگز نمی‌توانستید بر این کار دست بیابید. به خدا قسم از این که با شما جهاد می‌کنم خود را سرزنش نمی‌کنم و اگر چهل مرد برایم فراهم می‌شد جمع شما را متفرق می‌کردم ولی خداوند لعنت کند مردمی‌را که با من بیعت کردند و سپس مرا تنها گذاشتند...

کتاب سلیم بن قیس هلالی معروف به اسرار آل محمد، جلد ۱، صفحه ۵۸۸، چاپ منشورات دلیل ما

شهادت ابن سکیت رضوان الله علیه در راه ولایت امیر المومنین علیه السلام

سیوطی از علمای اهل تسنن می‌نویسد:

وفي سنة أربع وأربعين قتل المتوكل يعقوب بن السِّكِّيت الإمام في العربية فإنه ندبه إلى تعليم أولاده، فنظر المتوكل يومًا إلى ولديه المعتز والمؤيد فقال لابن السكيت: من أحب إليك هما أو الحسن والحسين؟ فقال: قنبر -يعني: مولى عليّ- خير منهما، فأمر الأتراك فداسوا بطنه حتى مات، وقيل: أمر بسلّ لسانه فمات وأرسل إلى ابنه بديته، وكان يعقوب رافضيًّا.

در سال ۴۴ (از قرن سوم) متوکل عباسی، یعقوب بن سکیت پیشوا در علم زبان عربی را به قتل رساند. متوکل عباسی ابن سکیت را ملزم نموده بود که تادیب دو فرزندش معتز و مؤید را عهده‌دار شود. یک روز به او گفت: آیا دو فرزند من نزد تو محبوب‌ترند یا حسن و حسین (علیهما السلام)؟ ابن سکیت گفت: به خدا قسم قنبر خادم حضرت امیر المؤمنین علی (علیه السلام) از دو فرزندت بهتر است. متوکل به غلامان ترک دستور داد بر شکمش بکوبند تا فوت شد (به شهادت رسید) و همچنین گفته شده زبان او را از پشت سر خارج کردند، و با این جنایت او به قتل رسید. سپس دیه او را برای پسرش فرستادند. یعقوب رافضی (شیعه) بود.

تاریخ الخلفاء، تالیف سیوطی، صفحه ۲۷۶، چاپ دار ابن حزم

پی نوشت: جای تعجب است که اهل تسنن با اینکه اعتراف کرده‌اند که متوکل ملعون ناصبی و خونریز و دشمن اهل بیت علیهم السلام بوده، در کمال تعجب او را ناصر السنة می‌نامند و حتی ابن عربی صوفی قبح الله وجهه او را از اولیاء خدا می‌داند!!! البته اهل تسنن بسیاری از حکام خونریز و ناصبی دیگر را نیز ناصر السنة نامیده‌اند گویا شرط اصلی ناصر السنة بودن از نظر آنان دشمنی با اهل بیت علیهم السلام و کشتار شیعیان است!!!

تقویم شیعه

پنجم رجب

شهادت ابن سکیت رحمه الله

یعقوب بن اسحاق معروف به ابن سکیت از بزرگان امامیه در شب دوشنبه ۵ رجب سال ۲۴۴ هجری قمری به دستور متوکل عباسی به خاطر تشیع به شهادت رسید و در سامرا دفن شد در حالی که از سن او ۵۸ سال می‌گذشت.

ابن سکیت خوزستانی از آبادی‌های دورق از اطراف اهواز بود. گفته شده چون زیاد ساکت بوده به او ابن سکیت می‌گفتند. نجاشی می‌گوید: یعقوب بن اسحاق السکیت، ابو یوسف، از نزدیکان امام جواد و امام‌هادی علیهما السلام بود و از امام جواد علیه السلام روایات و مسائل را نقل کرده است. او از بزرگان علم عربیت و لغت و ثقه‌ای راستگو بود و دارای کتاب‌هایی است.

علت شهادت

متوکل عباسی ابن سکیت را ملزم نموده بود که تأدیب دو فرزندش معتز و مؤید را عهده‌دار شود. یک روز به او گفت: آیا دو فرزند من نزد تو محبوب‌ترند یا امام حسن و امام حسین (علیهما السلام)؟ ابن سکیت گفت: به خدا قسم قنبر خادم حضرت امیر المؤمنین علی علیه السلام بهتر است از تو و از دو فرزندت. متوکل دستور داد زبان او را از پشت سر خارج نمایند، و با این جنایت او به شهادت رسید. بعضی گفته‌اند ضرباتی به شکم آن بزرگوار وارد کردند تا شهید شد.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۸۸-۱۸۹

غیبت امام زمان عجل الله فرجه در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

شیخ صدوق و سید بن طاووس رضوان الله علیهما روایت کرده‌اند:

٧- حدّثنا محمّد بن موسى بن المتوكّل رضي الله عنه قال : حدّثنا محمّد بن أبي عبد الله الكوفيُّ قال : حدّثنا محمّد بن إسماعيل البرمكيُّ ، عن عليّ بن عثمان ، عن محمّد بن الفرات ، عن ثابت بن دينار ، عن سعيد بن جبير ، عن ابن عبّاس قال : قال رسول الله صلى الله عليه وآله : إنَّ عليّ بن أبي طالب عليه‌السلام إمام أمّتي وخليفتي عليها من بعدي ، ومن ولده القائم المنتظر الّذي يملأ الله به الأرض عدلاً وقسطاً كما ملئت جوراً وظلماً ، والّذي بعثني بالحق بشيرا إنَّ الثابتين على القول به في زمان غيبته لاعزُّ من الكبريت الاحمر ، فقام إليه جابر بن عبد الله الانصاريُّ فقال : يا رسول الله وللقائم من ولدك غيبة؟ قال : إي وربّي ، وليمحصّ الله الّذين آمنوا ويمحق الكافرين ، يا جابر أنَّ هذا الامر (أمر) من أمر الله وسرُّ من سرِّ الله ، مطويٌّ عن عباد الله ، فإيّاك والشك فيه فإنَّ الشكَّ في أمر الله عزَّ وجلَّ كفر.

ابن عباس از حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله نقل کرده است که فرمودند: همانا علی بن ابی طالب علیهما السلام امام امت من و خلیفه‌ی من بر امتم پس از من می‌باشد؛ و از فرزندان اوست آن قیام کننده که خوبان همه چشم انتظار اویند، او همان کسی است خداوند به وسیله‌ی او زمین را از عدل و داد پر می‌کند همانطور که از ظلم و جور پر شده باشد. قسم به آنکه مرا به حق بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده قرار داد، آن‌ها که در زمان غیبت او بر اعتقاد به او ثابت قدم می‌مانند از گوگرد سرخ (اکسیر) کمیاب‌تر هستند. آنگاه جابر بن عبد الله انصاری برخاست و پیش آمد و گفت:‌‌‌ای پیامبر خدا، آیا قائمی‌که از فرزندان شماست غیبت دارد؟ حضرت فرمودند: به خدا چنین است تا در آن غیبت مومنان باز شناخته شده و کافران نابود شوند؛‌‌‌ای جابر! این امر از امور الهی و سری از اسرار ربوبی و مستور از بندگان است؛ مبادا در آن شک کنی که شک در امر خدای متعال کفر است.

کمال الدین و تمام النعمة، تالیف شیخ صدوق، جلد ۱، باب ۲۵، حدیث ۷، صفحه ۳۲۰، چاپ موسسه النشر الاسلامی

الیقین، تالیف سید بن طاووس، صفحه ۴۹۴-۴۹۵، باب ۲۰۱، چاپ دار العلوم بیروت

اعتراف خنجی اصفهانی یکی از علمای متعصب اهل تسنن به عظمت امام‌هادی علیه السلام

فضل الله بن روزبهان خنجی اصفهانی شافعی یکی از علمای متعصب اهل تسنن و دشمنان تشیع در مورد لقب «نقی» چنین می‌نویسد:

از جمله القاب آن حضرت یکی «نقی» است یعنی پاکیزه از جمیع عیوب است و این اشارت است به عصمت و طهارت آن حضرت و پاکیزگی از عیوب حسبی و نسبی، آن حضرت نقاوه و برگزیده‌ی ائمه‌ی عظام و اجداد کرام خود است.

وسیلة الخادم الی المخدوم، تالیف خنجی اصفهانی، صفحه ۲۶۱، چاپ انتشارات انصاریان

خنجی اصفهانی قبح الله وجهه یکی از بزرگ‌ترین دشمنان شیعه و همان کسی است که کتب زیادی بر ضد شیعه مانند ابطال نهج الباطل را نوشت و علمای شیعه نیز مانند شهید نور الله شوشتری نور الله مرقده با نوشتن کتبی مثل کتاب شریف احقاق الحق پاسخش دادند. هم چنین این ملعون همان کسی است که با چاپلوسی به دربار حکام سنی مانند ازبکان و عثمانی راه یافت و آنان را به جنگ با ایران شیعه تحریک می‌کرد؛ اما فضائل امام‌هادی علیه السلام به قدری روشن است که چنین شخصی به آن اعتراف می‌کند!!!

تقویم شیعه

سوم رجب

شهادت امام‌هادی علیه السلام

شهادت اما علی النقی علیه السلام در سال ۲۵۴ هجری قمری بنا بر مشهور در سن ۴۱ سالگی بوده است. مرحوم کلینی شهادت آن حضرت را در ۲۶ جمادی الاخر نقل فرموده است. مشهور این است که آن حضرت ۶ یا ۸ سال و ۵ ماه داشت که پدر بزرگوار ایشان جواد الائمه علیه السلام به شهادت رسیدند، و مدت امام آن وجود شریف ۳۳ سال بود. ایام حیات امام‌هادی علیه السلام مصادف بود با خلافت به ناحق مأمون، معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین، معتز لعنت الله علیهم؛ و آخر الأمر معتز آن حضرت را با زهر شهید کرد. مدت عمر مبارک آن حضرت ۴۱ سال و چند ماه بود. ۱۳ سال در مدینه اقامت فرمودند و بقیه ایام امامت خویش را به اجبار متوکل در سامرا بودند. حاکم مدینه به متوکل نوشت که اگر تو را به مکه و مدینه حاجتی است علی بن محمد علیهما السلام را از این دیار بیرون ببر که همه را مطیع خود ساخته است. در مدینه اسباب اذیت و اضرار به آن حضرت را به دستور متوکل زیاد کردند، تا زمانی که آن حضرت را به سامرا بردند و جسارت‌ها کردند، تا اینکه معتز آن حضرت را شهید کرد. امام عسکری علیه السلام غسل و کفن و نماز بر آن حضرت را انجام داد، و بعداً در ظاهر این امورات توسط دیگران انجام شد و ایشان را در منزل خود در مکان فعلی حرم مطهر دفن نمودند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۸۶-۱۸۷

توسل عالم اهل تسنن به امام باقر علیه السلام

ابن فرحون مالکی از علمای اهل تسنن و قاضی شهر مدینه در قرن هشتم هجری قمری، پس از آنکه توسل به ائمه بقیع علیهم السلام را برای رفع حاجات توصیه می‌کند، در باره توسل به امام محمد باقر علیه السلام می‌نویسد:

السلام عليك يا سيدي أبا جعفر الباقر، والسلام عليك يا ذا الشرف الأصيل والفضل الجليل، السلام عليك يا ابن زين العابدين السلام عليك يا فخر العلماء العاملين، السلام عليك ورحمة الله وبركاته.

سلام بر تو‌‌‌ای سید و آقای من، سلام بر تو‌‌‌ای صاحب شرف اصیل و فضل جلیل، سلام بر تو‌‌‌ای فرزند زین العابدین (علیه السلام)، سلام بر تو‌‌‌ای فخر علمای اهل عمل. درود و رحمت و برکات خدا بر شما باد.

ارشاد السالک الی افعال المناسک، تالیف ابن فرحون مالکی، جلد ۱، صفحه ۵۸۷، چاپ بیت الحکمة

تقویم شیعه

یکم رجب

۱- زیارت امام حسین علیه السلام

در شب و روز اول این ماه زیارت مولانا الشهید ابی عبد الله الحسین علیه السلام مستحب است. از حضرت صادق علیه السلام روایت شده که فرمودند: کسی که امام حسین علیه السلام را در روز اول رجب زیارت کند، خداوند متعال گناهان او را می‌بخشد. اگر برای کسی زیارت آن حضرت در این روز ممکن نباشد، مشاهد مشرفه دیگر معصومین علیهم السلام را زیارت کند و اگر این هم برایش ممکن نبود با سلام از راه دور به طرف آن قبور شریف اظهار ارادت نماید.

۲- ولادت امام باقر علیه السلام

حضرت امام محمد بن علی باقر العلوم علیه السلام در روز جمعه اول رجب سال ۵۷ هجری قمری در مدینه تولد شدند. ولادت آن حضرت روزهای سوم و ششم صفر و پنجم و بیست و دوم رجب هم ذکر شده است. نام مبارک آن حضرت محمد، کنیه ایشان ابو جعفر و القاب آن حضرت باقر العلوم، الشاکر لله،‌هادی، امین و شبیه است. و لقب اخیر به خاطر شباهت آن حضرت به پیامبر صلی الله علیه و آله است. پدر بزرگوارش حضرت امام زین العابدین علی بن الحسین علیهما السلام و مادر آن حضرت ام عبد الله فاطمه دختر امام حسن مجتبی علیهما السلام است. امام باقر علیه السلام اولین علوی است که از پدر و مادر نسب شریفش به پیامبر صلی الله علیه و آله و امیر المومنین و حضرت زهرا علیهم السلام می‌رسد. امام صادق علیه السلام درباره‌ی ام عبد الله می‌فرمایند: از زن‌های باایمان و پرهیزکار و نیکوکار بود. در روایت دیگر امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: در میان فرزندان امام حسن علیه السلام مثل او نبود. در عظمت و شرافت این بانو همین بس که با حضرت سید الساجدین علی بن الحسین و باقر العلوم علیهم السلام در واقعه کربلا حضور داشت و همراه آن بزرگواران و زینب کبری و دیگر اهل بیت علیهم السلام به اسارت رفت و وقایع کوفه و شام را دید.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۸۵-۱۸۶

تقویم شیعه

رجب المرجب

ماه رجب بسیار پرخاطره و به یاد ماندنی است. ایام ولادت امامان علیهم السلام و بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله از یک سو، و مرگ چند تن از دشمنان معروف اهل بیت علیهم السلام از سوی دیگر، خبرهای خوشی است که این ماه را قرین سرور ساخته است. شهادت معصومین علیهم السلام و چند نفر از یاران باوفای ایشان نیز روزهای حزن آل محمد علیهم السلام در این ماه است. در روزهای ۱، ۲، ۳، ۱۰، ۱۲، ۱۳، ۱۴، ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۲۲، ۲۱، ۲۴، ۲۵، ۲۶، ۲۷، ۲۸، ۲۹ ماه رجب خاطره‌هایی تازه می‌شود که ذیلاً به مرور آن‌ها می‌پردازیم. ولادت امیر المومنین علیه السلام، امام باقر علیه السلام، امام جواد علیه السلام، امام علی النقی علیه السلام، و حضرت علی اصغر علیه السلام برکات متواصلی است که در این ماه نازل شده است. بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله، خروج از شعب ابی طالب علیه السلام، و اعطای فدک به حضرت زهرا علیها السلام خبرهایی هستند که از بعد اعتقادی اهمیت ویژه‌ای دارند. مرگ معاویه و مأمون و معتمد عباسی نیز ایام شادی برای دوستان اهل بیتند. شهادت حضرت زهرا علیها السلام به قولی، و نیز شهادت امام صادق علیه السلام و امام موسی بن جعفر علیهما السلام و امام‌هادی علیه السلام روزهای اشک و حزن در این ماه‌اند. وفات حضرت زینب علیها السلام، حضرت ابو طالب علیه السلام، حضرت خدیجه علیها السلام، ابراهیم فرزند پیامبر صلی الله علیه و آله، و نجاشی پادشاه حبشه خبرهای حزن‌آور این ماه به شمار می‌آیند. همچنین حمله به امام مجتبی علیهم السلام در مدائن و خروج امام حسین علیه السلام از مدینه به سوی مکه دو خبر مهم این ماه است. اولین اقامه نماز در اسلام، هجرت مسلمانان به حبشه و بازگشت آنان، تغییر قبله، فتح خیبر به دست امیر المومنین علیه السلام، غزوه نخله، ورود امیر المومنین علیه السلام به کوفه، اولین خطبه امیر المومنین علیه السلام در مسجد کوفه، اول خلافت شوم یزید، فرار ابو بکر و عمر در جنگ خیبر صفحات دیگری از تاریخ اسلام هستند که در ماه رجب رخ داده است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۸۳-۱۸۴

تقویم شیعه

بیست و نهم جمادی الثانی

وفات حضرت ام کلثوم علیها السلام

جناب ام کلثوم علیها السلام، چهار ماه پس از بازگشت از کربلا به مدینه از دنیا رفتند. پدرشان مولی الموحدین امیر المؤمنین علیه السلام و مادرشان حضرت زهرای مرضیه علیها السلام است. صاحب ریاحین الشریعة به نقل از اعیان الشیعة می‌فرماید: امیر المؤمنین علیه السلام آن مخدره را به عون بن جعفر طیار تزویج نمودند. آنچه در مورد ازدواج ام کلثوم علیها السلام با غیر عون بن جعفر نقل شده از بافته‌های مخالفین است. آن حضرت در واقعه جانسوز کربلا حضور داشتند و بعد از شهادت امام حسین علیه السلام و اهل بیت و اصحابشان در کنار خواهرشان حضر زینب علیها السلام از بانوان و یتیمان محافظت می‌نمود، و اشعار آن حضرت در فراق برادر در کربلا مشهور و جانسوز است. پس از عاشورا که بانوان به اسارت کوفه و شام رفتند. خطبه‌ی آن حضرت در شهر کوفه و مجلس ابن زیاد، اشعار آن حضرت در قادسیه و قنسرین، اثر دعای آن حضرت در سیبور و بعلبک، کلمات آن جناب با شمر هنگام ورود به دروازه شام، مرثیه‌های حضرت در اربعین و مراجعت به مدینه، دلالت بر عظمت و شجاعت و صبر آن مخدره دارد. سرانجام بعد از چهار ماه از ورود به مدینه با دلی پر از غم و اندوه در مصائب کربلا بالأخص شهادت سید الشهداء علیه السلام رحلت نمود و در مدینه منوره دفن شد. به قولی رحلت آن حضرت در ۲۱ ماه جمادی الثانی بوده است.

۲- وفات حضرت سید محمد فرزند امام‌هادی علیهما السلام

حضرت سید محمد فرزند امام‌هادی علیه السلام در سال ۲۵۲ هجری قمری در سامراء از دنیا رفت. آن حضرت را ابو جعفر و ابو عیل و سید محمد بعاج نیز می‌گفتند. جلالت قدر و منزلت او به حدی بود که عده‌ای از شیعیان گمان می‌کردند بعد از امام‌هادی علیه السلام آن بزرگوار امام خواهد بود، ولی با رحلت ایشان در زمان پدر بزرگوارش بر همه معلوم شد که امام حسن عسکری علیه السلام امام پس از ایشان است. امام عسکری علیه السلام به جناب سید محمد علیه السلام علاقه وافری داشت، به حدی که هنگام رحلت او گریبان چاک کرد. بعد از رحلت، آن حضرت را در آبادی به نام بلد، در شش فرسخی سامراء دفن نمودند، که هم اکنون قبر او در آنجا معروف است. کرامات زیادی از آن حضرت مشاهده شده، و هم اکنون دارای گنبد و صحن و غرفه‌های متعدد است، و دوستان اهل بیت علیهم السلام به زیارت آن بزرگوار مشرف می‌شوند. نسب سادات آل بعاج در عراق و خوزستان به علی و احمد فرزندان سید محمد بعاج منتهی می‌شود.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۷۷-۱۷۹